Gönüllü başvurularını kayda geçen subay önce gözlerine sonra da kulaklarına inanamadı. Karşısında tırnakları manikürlü, saçları yapılı, temiz giysili mankene benzeyen bir kız duruyordu. Dilekçesinde yazdıklarını bir kez de tekrarlayınca kulaklarını iyice açtı. Atış belgesi sahibiydi; orduya gönüllü yazılıp ön cepheye gitmek istiyordu. Subay, ‘Cephe gerisinde hemşirelik yapmanız daha yararlı olur,’ dedi, ama sözünü dinletemedi.
- Keskin Nişancılardan Oluşacak Grubun İlk Üyelerindendi… -
Kiev Üniversitesi Tarih Bölümü’nün son sınıf öğrencisi Lyudmila Mikhailovna Pavlichenko - ki 24 yaşındaydı! - , okulu bırakıp orduya katılmayı, Nazilere karşı savaşmayı planlamıştı. Israrı sonuç getirdi. Pavlichenko, ilk gönüllü grubunda yer aldı. Kızıl Ordu'nun 25. Piyade Tümeni'ne atandı. Kızıl Ordu’nun 2 bin kadın keskin nişancısından oluşacak grubun ilk üyelerindendi. Birinci gün, 3.5 teleskopik görme ile Tokarev SVT-40 yarı otomatik tüfek kullanarak, iki düşman askerini öldürüp kendini ispat etti. Odessa cephesinde, iki ay içinde 187 Nazi’yi temizlediği resmi kayıtlara geçti.
Almanlar, Pavlichenko’yu tanımakta gecikmedi; başına ödül koydu; keskin nişancı timleri oluşturdu. 1942’nin ilk yarısında öldürdüğü Nazi sayısı 257’yi buldu. Sivastopol’daki Güney Ordu Konseyi’nin resmi raporlarına göre 309 Alman askerini temizlemişti; 39’u - üzerine gönderilen! - düşmanın keskin nişancılarıydı.
- 309 Alman Faşistine Terk-i Dünya ettirdi… -
Güzel keskin nişancı Haziran 1942’de yaralandı, cephe gerisine alındı. Keskin Nişancı Okulu’nda görevlendirildi. Kendisi gibi attığını vuran öğrenciler yetiştirdi. Lyudmila Mikhailovna Pavlichenko, binbaşı rütbesine kadar yükseldi, - Sovyetler Birliği’nin en prestijli - Altın Yıldız Madalyası’yla ödüllendirildi. 1974’de 58 yaşında öldüğünde, ünü ülke sınırlarını aşmıştı ve adına posta pulları bastırılmıştı. Hayat hikâyesi Hollywood yapımı bir filme bile konu oldu.
Tek Kişilik Güzel Ordu, ülkesinin kadın askerleri için ulaşılması çok zor rekorun sahibiydi: Tam 309 Alman faşistine terk-i dünya ettirmişti.
Ali Hikmet İnce yazdı.
Ali Hikmet İnce